จาก PB311 สู่ KT311 พันธุ์ยางนายขำ
นายขำหรือที่คนตรังเรียกเขาว่า “โกขำ” เล่าถึงที่มาของยางพันธุ์ KT.
311 ว่าเขานำพันธุ์ยางจากมาเลเซียหลายพันธุ์
เพราะมีญาติเป็นชาวมาเลย์จึงสามารถนำพันธุ์ยางเข้ามาในประเทศได้ค่อนข้างง่าย
แม้จะเป็นการ “ลักลอบ” ก็ตาม
หนึ่งในพันธุ์ยางที่โกขำนำเข้ามาก็คือ “PB 311” เมื่อปี 2524
ก่อนจะนำมาขยายพันธุ์ด้วยการติดตาได้จำนวน 2,000 ตา หลังจากนั้นนำมาทำการคัดพันธุ์จนได้ต้นที่ดี
และได้จดทะเบียนเป็นแปลงขยายพันธุ์เพื่อจำหน่ายภายใต้ชื่อ PB. 311
ภายหลังมีหน่วยงานราชการเข้ามาขอข้อมูลเรื่องที่มาของสายพันธุ์ เพราะมีการออก
พ.ร.บ.ยางขึ้นมาจนมีหนังสือเข้ามาตรวจสอบพันธุ์ยางของนายขำเมื่อประมาณปี 2542
ต่อมานายขำเปลี่ยนชื่อพันธุ์ยางจาก PB311 มาเป็น “KT.
311” ซึ่งมีที่มาจาก “KHAM” หรือ “ขำ” และ “TRANG” หรือ “ตรัง” ชื่อ KT จึงหมายถึง ชื่อและที่อยู่เจ้าของสายพันธุ์
เป็นการแสดงถึงการการันตีและความรับผิดชอบในสายพันธุ์ที่ปัจจุบันถูกปลูกไปแล้วนับล้านต้นทั่วประเทศ
ต้นกำเนิดของสายพันธุ์ PB 311 เป็นลูกผสมระว่าง RRIM 600 x PB 235 ที่พัฒนาขึ้นมาโดยมาเลเซีย มีคุณสมบัติดังนี้
-
ปลูกได้ในทุกสภาพพื้นที่หรือที่เรียกว่า “ฝืนดิน”
- ให้ผลผลิตสูงสุดในพันธุ์ยางสกุลต่างๆ ที่ปลูกในเมืองไทย
เทียบได้จากเอกสารของสถานีวิจัยยางที่แปลจากหนังสือเอกสารมาเลเซีย เพียง 7 ปี
ให้ผลผลิตเฉลี่ยถึง 597 กก.
- ด้านทางโรคไฟท็อปทอร่าหรือโรคใบร่วง ทั้งๆ ที่ปลูกแปลงเดียวกับพันธุ์อื่น
- การผลัดใบช้า ไม่พลัดใบในทีเดียว ทำให้ยืดอายุการกรีดไปได้อีกอย่างน้อย 20 วัน
ทั้งนี้ยางพันธุ์ RRIM600 เป็นลูกผสมระหว่าง Tjir
1 x 86 ของประเทศมาเลเซีย และ PB235 มาจาก PB5/52 x PB.S.78 ของมาเลเซียเช่นกัน
ปรมาจารย์พันธุ์ยางเมืองตรังเล่าว่า กรมวิชาการเคยขอระงับการขายพันธุ์ยาง PB311 ของเขาไว้ก่อน
เพราะในยุคที่เขาเป็นคณะกรรมการกองทุนสงเคราะห์การทำสวนยางหรือ “บอร์ด กสย.” เขาเคยหลุดปากในที่ประชุมบอร์ดว่า PB 311 เป็นพันธุ์ที่ดีที่สุดในเมืองไทย “หักหน้า” สถาบันวิจัยยาง ที่มีหน้าที่หลักในการพัฒนาสายพันธุ์ยาง
“เขาขอให้ระงับการขายพันธุ์ยาง 311
ผมก็ขอเชิญเจ้าหน้าที่สถาบันยางหาดใหญ่ที่เชี่ยวชาญเรื่องสายพันธุ์
ผมพาไปที่บริษัท พีบี มาเลเซีย เพื่อพิสูจน์สายพันธุ์และดูใบรับรองการซื้อขาย” นายขำเล่าและให้ข้อมูลใหม่ว่า
เมื่อเดือนมีนาคม 53 มีการตรวจดีเอ็นเอปรากฏว่าเป็นพันธุ์ PB 311 กับ KT.
311 เป็นตัวเดียวกัน
“อยากให้เกษตรกรลืมตาอ้าปาก
แต่กลับถูกบอกว่าเป็นการทำให้สถาบันโดยรมเสีย
ผมเคยถามว่าเราเป็นเจ้าแห่งผู้ผลิตยางพารา แต่เรามีสายพันธุ์อะไรที่เป็นของเราบ้าง
แม้กระทั่งพันธุ์ 600 ก็ของมาเลเซีย”
นอกจากนั้นแล้วนายขำยังเก็บสะสมสายพันธุ์ยางทั้งไทยและต่างประเทศ
โดยเฉพาะของมาเลเซียไว้กว่า 3 สายพันธุ์